(56) 648 - 67 - 02
przedszkole@pm13.edu.torun.pl

Przyczyny wad wymowy

O wadzie wymowy można mówić w przypadku, gdy występujące odchylenia od normy, nie są właściwe w przebiegu rozwoju mowy dziecięcej. Wiele z nich stanowi normę w dowolnym wieku i wynika z nieukończonego jeszcze rozwoju mowy. Dlatego ważna jest znajomość poszczególnych etapów.

Etapy rozwoju mowy :

1 rok życia – pierwsze słowa, gest wskazywania palcem, pojawiają się głoski : a,e,m,n,p,b,t,d,j

2 rok życia – pierwsze krótkie zdania (2,3 słowa w zdaniu), pojawiają się głoski : i, y,o,u,pi,ń,ś,k,ki

3 rok życia – zdania złożone, pojawiają się głoski : ę,ą, bi, mi, f, w, fi, wi, ź,ć,dź, g, gi, h, l, li

4 rok życia – Złożone wypowiedzi, pojawiają się głoski s,z,c,dz

5-6 rok życia – pojawiają się głoski : sz,ż,cz,dż

6 rok życia – pojawia się głoska „r”

Przyczyny wad wymowy :

  1. Czynniki wewnątrzpochodne:

– genetyczne – choroby i zespoły genetyczne

– problemy w czasie ciąży i podczas porodu ( leki przyjmowane w ciąży, używki w ciąży, komplikacje podczas porodu – niedotlenienia, niska waga urodzeniowa, słabe napięcie mięśniowa, niska punktacja w skali Apgar)

– opóźnienie rozwoju psychomotorycznego ( funkcjonowanie układu nerwowego)

– zaburzenia integracji sensorycznej

– budowa narządu słuchu oraz jego funkcjonowanie

– wady narządów głosowo – artykulacyjnych – nieprawidłowa budowa języka, zbyt krótkie wędzidełko, przerośnięte migdały, rozszczepy podniebienia, wady zgryzu, wady krtani i więzadeł głosowych

  1. Czynniki zewnątrzpochodne :

– nieprawidłowe funkcje prymarne (oddychanie, połykanie i żucie), spowodowane złymi nawykami podczas podaży pokarmów i płynów oraz zbyt długim stosowaniem smoczka i butelki).

– nieprawidłowe wzorce wymowy – naśladowanie najbliższej rodziny, rówieśników z wadami wymowy

– nieprawidłowe stymulowanie rozwoju mowy – zbyt wczesny i częsty kontakt z ekranami, izolacja społeczna dziecka.

Aby przeciwdziałać wadom wymowy, należy diagnozować i korzystać z porad specjalistów w zakresie czynników wewnątrzpochodnych – logopeda, psycholog, laryngolog, ortodonta, neurolog oraz stymulować mowę dziecka w odpowiedni sposób (unikać czynników zewnątrzpochodnych).

Małgorzata Zarębska

 

Bibliografia :

  1. Jastrzębowska, Podstawy teorii i diagnozy logopedycznej ,1998.
  2. Jeżewska Krasnodębska, Przyczyny zaburzeń artykulacji, zlokalizowane w układzie obwodowym, 2017.